Өлең, жыр, ақындар


Секектеп бір тұрмайды,
Өреден құрт ұрлайды.

Сауысқан



Ала шапан кигені,
Сескенгіш болған соң,
Қыпылықтап жүргені.

Сауысқан



Өзі кілем түріндей,
Құдды қырдың гүліндей.
Гүлге қонса кетеді,
Айырмасы білінбей.

Көбелек



Қауырсыны көгілдір,
Кішкене құс,
Беткейде өріп жүр.

Кекілік



Бояуы сан түрлі,
Түрі ұқсас тауыққа.

Бұлдырық



Тұрқы кептерден кіші,
Сарғыш мамық төсі.
Айдары желкесінде,
Өрнегі өр төсінде.
Бұл қандай құс?

Күжіргей



Сазды жер мекені,
Құрт-құмырсқа қорегі.
Кереметтей өнері,
Қанаттан үн береді.

Тауқұдірет



Өзі ұя салмайды,
Мекендейді шатырды.
Бау-бақшаны барлайды,
Зиянкеске батыл-ды.

Жарқанат



Күндіз сөнген шырағы,
Түнде көрер қырағы.
Тікірейіп айдары,
Егін жауын қырады.

Үкі



Шұнтиып қос ұлағы,
Түнде көрер қырағы.

Үкі



Қара жағал кішкене,
Қанаты бар сүйріктей.
Оған теңдес құс кәне?
Тапшы осындай жүйрікті?

Жағалтай



Қызықтырар әрі
Қарай берсең табылар,
Алуан түсті бояудың,
Өн бойында бәрі бар.

Қырғауыл



Үп-үшкір таяғы,
Жылан көзін ояды.

Дәуіт



Көк жүзінде жылжып жай,
Керуен құрған тізіліп,
Ілгек-ілгек шынжырдай,
Қалмайды олар үзіліп?

Тырна



Кеудесі қайқаңдап,
Жүреді байпаңдап.

Қаз



Қиянға қиын небір,
Салатын ұяны.
Өткір көзі шегір,
Бүргенін құртар тұяғы.

Бүркіт



Қауырсыны құлпырған,
Мың бояулы гүл тұнған.
Сайрағанда дауысы,
Әнге бөлер тау ішін.
Қара мына ғажапқа,
Өзі шебер мазаққа.

Тоты



Мойыны сұрақ белгісі,
Бұл қандай көл құсы?

Аққу



Су бетін сызып,
Ақ Құман жүр жүзіп.

Аққу



Көл бетінде қалқиды,
Мақта сынды үйілген.
Үні әсем сан қилы,
Мойны да әйбат иілген,
Мамығын ол тарайды,
Маңғаздана қарайды.

Аққу