Өлең, жыр, ақындар


Қос желі, үш жерінен қазығы бар,
Құбылған қоңыр желден азығы бар.
Желіні сабалайды дыңылдатып,
Байғұстың соншама не жазығы бар.

Домбыра



Бір жансыз мойнында бар екі құлақ,
Ойнайды дәл үстінде он шақты лақ.
Белінде сегіз белбеу, қолда екі арқан,
Қояды оны бұрап-бұрап.
Бар екен маңдайында жалғыз көзі,
Болады тоқсан түрлі айтқан сөзі.

Домбыра



Тиіп кетсе жылаған,
Даусы көпке ұнаған.

Домбыра



Бір нәрсе қараңғыда қаймалайды,
Азнаса көмейінде мал жылайды.
Құйрығын қара жерге тіреп алып,
Келеді баяғының әнін салып.

Қобыз



Қос құбыр,
Аузына іліккен,
Тез құрыр.

Мылтық



Өзеннің қос жағасын,
Жалғастырған жол жатыр,
Тура өтіп шығасың,
Су кештірмес қол шатыр.

Көпір



Жазда айдында жүзеді,
Қыста үмітін үзеді.

Қайық



Көзі — төбесінде,
Көлі — түбінде.

Құдық



Аяғы жоқ, қолы жоқ,
Не жүретін жолы жоқ.
Мініп алсаң заулайды,
Бірақ, ізі қалмайды.

Қайық



Суда — көлік,
Құмда — өлік.

Қайық



Темір тайым,
Тамақты еш жоқтамайды.

Велосипед



Көше бойлап аяңдайды,
Адам тасып аялдайды.

Автобус



Үңгіген ішіне,
Қорғасын құйылған.
Әдемі түсі де,
Әрі тигіш қиырдан.

Сақа



Үрлесең жеп-жеңіл,
Елпілдеп кетеді.
Ұшырсаң,
Көк-теңбіл,
Бұлтқа да жетеді.

Шар



Жіңішке жіп,
Жүрген сүйретіп.
Бір басы — темір ілгек,
Бір басы — құрық имек.

Қармақ



Жердің ирек құртына,
Құмар асау ұртына.
Ілгек іліп шығарды,
Судың жаға сыртына.

Қармақ



Балалар суға салған жіп,
Тереңнен іліп алар жүк.

Қармақ



Табанға қанжар байладым,
Бетінде айна ойнадым.

Коньки



Даңғыл жол етемін,
Тілгілеп ақ қарды.
Шарықтап кетемін.
Қапталды, Шатқалды.

Шаңғы



Қайқы тұмсық қос табан,
Қос таяқпен ұштаған.
Итерсең алға заулайды,
Шойын жолдан аумайды.

Шаңғы