Өлең, жыр, ақындар


Күндіз ұшпас,
Түнде ұшар,
Құс қанатты,
Тышқан суретті.

Жарқанат



Жар басында жарбиған,
Құлақтары қалбиған.
Тышқан, құс аңдып жүреді,
Бұл құсты кім табады?

Жарқанат



Күндіз жоқ,
Түнде бар.

Жарқанат



Әкесі тышқан,
Шешесі құстан.

Жарқанат



Бар екен бір мақұлық шағын ғана,
Мекені күндіз оның биік жарда.
Ұшпайды ол мақұлық күндіз тіпті,
Ұшады кешке таман күн батқанда.

Жарқанат



Бір құс бар жан білмейтін ішкен асын,
Адамға көрсетпейді жұмыртқасын.

Жарқанат



Бір мақұлық түспейді екен мұнарадан,
Бір күнде тағам татар әр қарадан.
Басында қара жылтыр кепесі бар,
Белінде белбеуі бар күлпарадан.

Сауысқан



Айтамын бір жұмбақты сізге нұсқап,
Басына бөрік киер, құндыз ұстап.
Үстіне ақ камзолын киіп алып,
Жүреді екі қолын артына ұстап.

Сауысқан



Бір топ жыңғыл ішінде,
Бір жапырақ қызыл гүл.

Қырғауыл



Бір топ қамыс ішінде
Шақырады жанды гүл.

Қырғауыл



Дүниеде бір молда
Уағында азан оқиды.
Мезгілінде айқайлап,
Қайтып кеп жер шұқиды.

Қораз



Қызылдан киген киім, басқа қалпақ,
Саусағы төртеу болған, емес жалпақ.
Үстіне неше түрлі тон жамылып,
Басады мас адамша талтақ-талтақ.

Қораз



Басы тарақ,
Арты орақ.

Қораз



Ерте тұрады,
Жар шақырады.

Қораз



Жер басқанның жүйрігі,
Аспаннан келер бұйрығы.
Бұйрығы жетіп келгенде
Шошаңдайды құйрығы.

Бүркіттің қоянды алуы



Елең, елең етті,
Қарға ауылға қона кетті,
Қақтың суын іше кетті.

Бүркіт



Айуан екі аяқты, асқан батыр,
Басына о батырдың тіккен шатыр.
Шешерсің дана болсаң бұны біліп,
Кел-кел деп, қан майданға шығысқанда,
Бір айла адамзатта болып жатыр.

Бүркіт



Таудан тоқым лақтырдым.

Бүркіт



Бір нәрсе екі аяқты, сегіз бармақ,
Іліксе дүниенің бәрін алмақ.
Өзінің тілі бар да тістері жоқ,
Жұтады көрінгенді алмап-жалмап.

Бүркіт



Далаға отау тіктім қонақ үшін,
Қонақ кісім ақылы шолақ үшін,
Қонақ қонып жатқанда үй жығылып,
Үй үстінде қалыпты қонақ кісім.

Бүркіт