Өлең, жыр, ақындар


Аяғымда
Басы қайқы қос сырық.
Таяғым да
Қуады оны састырып.

Шаңғы



Мініп алып ылғи да,
Тыңнан жол табамын,
Жоғарыдан ылдиға,
Жұлдыз болып ағамын.

Шана



Мінсем,
Төменге зу етем,
Өрлесем,
Оны өзім сүйретем.

Шана



Тепсең-ақ секіріп,
Ұстатпай қашады.
Бір жерге бекініп,
Тұра алмай сасады.

Доп



Қампитып үрлеп қарынын,
Қуалап басты арынын.

Доп



Бала біткен соғады,
Жеңіл шарды домалақ.
Ұрсаң
Ұшып жоғары,
Жерге түсер домалап.

Доп



Қаламы жоқ, ал бірақ,
Есептегенін сөзбе-сөз,
Сол қалпында қабылдап,
Жазып алар тезбе-тез.
Қайталайды тақылдап,
Тыңдай қойсаң көзбе-көз.

Магнитофон



Жүректі баурар үні бай,
Баршаға ортақ тілі бай.

Саз



Бір құлаштай сабы бар,
Бунақтары тағы бар.
Басы ұқсас қайыққа,
Жолықтырар ойыққа,
Қос танабы тартылған,
Ұзына бойы он тұнған.

Домбыра



Қос әйнектен қарасаң,
Көз алдыңда тұрады,
Алыстағы орасан.

Дүрбі



Таба алмай оң менен солыңды,
Адассаң қапылыста.
Дәл сілтер көрсетіп жолыңды,
Шығысқа,
Батысқа.

Компас



Айнымай тартқан реңіне,
Жүрген жерінің тұр-өңіне, не?

Кесіртке



Көтере алмай ішкен суын,
Күшеніп жатыр,
Жаңғыртып қамыс нуын.

Әупілдек



Қара түсті қарқылдақ,
Ұшып-қонып жалпылдап.
Қоқыстарды шоқиды,
Жем іздейді там-тұмдап.

Қарға



Бір-ақ сөз біледі,
Өз аты онысы.
Соны айтып жүреді,
Және жоқ қонысы.

Көкек



Секектеп бір тұрмайды,
Өреден құрт ұрлайды.

Сауысқан



Ала шапан кигені,
Сескенгіш болған соң,
Қыпылықтап жүргені.

Сауысқан



Өзі кілем түріндей,
Құдды қырдың гүліндей.
Гүлге қонса кетеді,
Айырмасы білінбей.

Көбелек



Қауырсыны көгілдір,
Кішкене құс,
Беткейде өріп жүр.

Кекілік



Бояуы сан түрлі,
Түрі ұқсас тауыққа.

Бұлдырық