Өлең, жыр, ақындар


Сәбиге сәндi үй,
Әжеге ән-күй.

Бесік



Ойлайсың,
Көрсең түйме деп,
Тұмсығын тығып қадалып,
Шағады бадалып,
Ақыры өлер тоқтықтан,
Жан берер оған соқтыққан.

Кене



Үй iшiн аралап,
Түнде көп жортады.
Қаптарды жарып,
Мысықтан қорқады.

Тышқан



Жол үстiнде егiз өрiм,
Қамшы жатыр сегiз өрiм.

Жылан



Сумаңдаған тiлi бар,
Бұраңдаған iзi бар.
Тiл ұшында уы бар,
Ол не?
Бiлiп ал!

Жылан



Сабы жоқ қамшы,
Ешкiмге ұсынба,
Уы бар бiр тамшы,
Тiлiнiң ұшында.

Жылан



Таңдайлары тақылдап,
Шулайтын кiм шалшықта.
Бiрiн-бiрi мақұлдап?

Бақа



Бар дауысымен тақылдап,
Шалшық көлдi мақтайды.
Өзiн-өзi мақұлдап,
Бiрiн-бiрi жақтайды.
Тәулiк бойы бақылдап,
Мезгiлiмен жатпайды.

Бақа



Шөл даланы мекендеп,
Жүгiредi секендеп.
Құйрығы ұзын шашақты,
Аяғы көп саусақты,
Түнде iздеп керегiн,
Iнге жинар қорегiн.

Қосаяқ



Лақ емес енесiн еметiн,
Бiрақта емшекке кiм төнетiн.

Ешкiемер



Қарақұрым нөпiрi,
Егiн, шөптiұң жебiрi.

Шегіртке



Иiр-иiр үйi бар,
Iшi қапас әрi тар,
Құлақ тоссаң
Ызыңдаған үнi бар,
Бұл не, бiлiп ал.

Ұлу



Құм жолад жортады,
Тұрса жеп қияқты,
Сыбызғы тартатын,
Музыкант сияқты.

Суыр



Шақылдап ашықта,
Тiк тұрар қазықтай,
Жем iздеп жортады,
Тысырдан қорқады
Iнiн кеп сағалар,
Зып етiп жоғалар.

Саршұнақ



Тор тоқуға шебер-ақ,
Бiрақ киiм тiкпейдi.
Өнерi де өнер-ақ,
Бiрақ iсi бiтпейдi.

Өрмекші



Денесi буылтық,
Сырты жасыл түк.

Жұлдыз құрты



Жұдырықтай тұрқы,
Ошағанға ұқсас сырты.
Бұл не?

Кірпі



Тұмсығынан торайдың,
Тұмсығы бар аумаған.
Үстiн түгел орайтын,
Тоны ине қаулаған.

Кірпі



Ешбiр бұйым тiкпеген,
Үстi толған көк тебен.

Кірпі



Үстi толы ине,
Бiрақта, iс тiгiп,
Қадамайды түйме.

Кірпі