Өлең, жыр, ақындар


Құжынаған жұмыскер
Бiрлескенде тым iскер.

Құмырсқа



Тастамайды бiр елi,
Үйiн сүйреп жүредi.

Тасбақа



Жер қопарған тiсiмен,
Сескенесiң түсiнен.

Қабан



Борық iздеп iшiнен,
Қара жердi
Беткейдi
Қопарады тiсiмен,
Бiрақ егiн екпейдi.

Қабан



Төрт түлiктiң рэкетi,
Түзде жүрер көк серi.

Қасқыр



Сұрғылт тартқан түсi бар.
Ақсиған көп тiсi бар
Тыным таппай жүгiрiп,
Сiлекейi шұбырған,
Қыстау маңын ториды,
Ауылдың өш бар итi.

Қасқыр



Табанынан тыз етiп,
Жүрсе дағы сыз өтiп.
Күнi-түнi ерiнбей,
Үйдi жүрер күзетiп.

Ит



Адамға серiк,
Күзетке берiк.

Ит



Мұртын сипап күн бойы,
Бетiн сусыз жуады.
Тысырды аңдып түн бойы,
Тышқанды көп қуады.

Мысық



Денесiне қапталған,
Сырты түбiт тоны бар.
Дыбыссыз кiрiп-шығады,
Бүкiрейген жоны бар.

Мысық



Ерiксе,
Құйрығымен ойнайды.
Зерiксе,
Ұйқыға бiр тоймайды.

Мысық



Ызындап ән салып,
Жұп-жұқа қанаты.
Тәттiге тамсанып,
Қоқысқа қонады.

Шыбын



Қоңырқай жүнi бар,
Терiсi өте бағалы
Аязды күнi жылынар,
Киiм тiккен жағалы.

Жанат



Сұм жүздi,
Құралай көздi,
Киiкше секiрген,
Бура санды,
Жолбарыс тонды.

Құрбақа



Тастан салған үйi бар,
Көшiп жүрер асықпай,
Қыста ұйықтап бұйығар,
Тамақ iздеп, ашықпай.

Тасбақа



Қанды сорып сүлiктей,
Ызыңдап кеп шағады,
Бұл қандай бүлiк дой?

Сона



Шөп iшiнде жүредi,
Шақса уын жаяды.
Зиянын қойлар бiледi,
Кұйсетiп жеп қояды.

Қарақұрт



Топырақпен көң астын,
Қопарып ем.
Жыбырлаған кен аштым.

Жауын құрт



Қалдырмай баласын бiр елi,
Қалтаға салып-ап жүредi.

Кенгуру



Тұт ағашын өрмелеп,
Жейтiн дәмi жапырақ,
Сiлекейiн кермелеп,
Мата тоқыр жалтырақ.

Жiбек құрты