Өлең, жыр, ақындар


Кедір-бұдыр тақтайды,
Тегістейді тілімен,
Жеген асын татпайды,
Шығар желке Түбінен.

Сүргі



Табанында тілі,
Жалап өткен жерінің,
Болмайды міні.

Сүргі



Сабы бар жұмыр,
Еріні мықты.
Шегені шымыр,
Суырып шықты.

Кемпірауыз



Мойны жар бермей,
Желкеден қыса бастайды,
Жөнге жүрместі,
Сереңдетіп жұлып тастайды.

Кемпірауыз



Күші білінбес жүзінен,
Қақ бөлінер әйнегің,
Сызып өткен ізінен.

Алмас



Ағаш көрсе қышынар,
Сояу-сояу тісі бар.

Ара



Маржан тісі ақсиып,
Ызылдап ән шырқады.
Көк тіреген қақшиып,
Қарағайды қырқады.

Ара



Қарасаң,
Жай зат сияқты күші кем,
Бірақ та,
Бүтінді қақ бөледі тісімен.

Ара



Екі тас беттескен,
Жұтады бидайды.
Бір дәнін Бірақта,
Жеуге өзі қимайды.
Майдалап қайтадан,
Адамға сыйлайды.

Диірмен



Орнатылған шығырға,
Қанаты бір талмайды.
Тұрғанымен тұғырда,
Жел соңынан қалмайды,
Айналады зырылдап,
Жанармайсыз бірақта.
Күні бойы шырылдап,
Ұша алмайды жыраққа.

Жел диірмен



Құс ұясы секілді,
Үйшігі бар биікте.
Өрілген қос кекілді,
Тұрар мойын иіп те.

Кран



Үш көзді батыр,
Жолды аңдып жатыр.

Бағдаршам



Бірнеше тармақты,
Лақтырсаң қармақты.
Жүздірмей тастайды,
Кемені салмақты.

Зәкір



Шымыр білек қайыспай,
Көтергенде ауыр жүк,
Тік тұрады майыспай.

Домкрат



Төбесінде кіндігі,
Жалғанған желіге.
Қабырғада күндігі,
Нұр шашқан төріне.

Троллейбус



Қатар жатқан қос білек,
Үстінен келер күш үдеп.

Теміржол



Жер асты даңғылы,
Көлігінің зулаған,
Естіледі саңқылы.

Метро



Әкемнің тор тайы,
Май жалап, су ішсе,
Тоқтамай жортады.

Машина



Жер қатпарын қашайды,
Тау да,
Сай да жасайды.
Қыршылдатып тістерін,
Топырақты асайды.

Экскаватор



Жылжымалы баспалдақ,
Сатыларын бассаң нақ,
Не жоғары, не төмен,
Сырғимын да жетем мен,
Көзді жұмып, ашқанша-ақ.

Эскалатор