Балық
-Сәлем, балық, қалайсың?
-Менде жақсы, өзің ше?
Қуанып тұрмын сөзіңе:
-Кереметпін, алайда,
Тыңдадың ба пақырды?
Өлеңдерім түрлі мәнде астасады,
Махаббат, арман, тақырып сан алуан,
Барлығы бір шумақта бас қосады,
Күш сынасып үздігі деп қай палуан.
Панторифма
Менен оқтар өтпейді, оттан өлмеймін.
Жерге сені көмейді, ешкім көрмейді.
Менмін - ұлы құдайдың данқын құртпайтын.
Сенсің - ісі шайтанның, кісі қашатын.
Қырық жыл үйіме
Қырық жыл Құдай бізді сақтағаннан,
Қаншама асу-белес артта қалған,
Қаншама қайрат жұмсау керек болды,
Бітпеуге адал үміт, аппақ арман.
Уақыт сынағы
Аға берер уақытың көзді жұмсаң,
Кете берер мағына ішіп қусаң,
Көрге тығар білемін күйбең өмір
Құлазып, бақыт аңсап, жалғыз қалсаң.
Өткен шақ пен болашақ
Бір күндері кездессе,
Өткен шақ пен болашақ.
Болар ма екен осылай,
Ой салып, алысқа біз қарасақ
Менің дінім
Исламнан басқа дінге нанбағам,
Исламсыз бағым менің жанбаған.
Ешкім мені кіргізбеді бұл дінге,
Өзім қайта осы дінді таңдағам!
Кездесем деп қырық жыл күткенің не?
Кездесем деп қырық жыл күткенің не?
Досыңның білмедің бе қасыңда жүргенін де?
Не қайран сол, құрдастармен кездесуден,
Шеттенетін, уақыт бөлмей сөйлесуден
Көп әйелден ып-ыстық
Түн-есерді білмейтін,
Арлы момын әйелден,
Қарумен жан емізген,
Отанымды сүю көп оңай.
Менің әнім керек па
Менің әнім керек па?
Сұраймын мен өзімнен.
Өзім қойған сұраққа,
Жауап іздеймін жүректен.
Бауырларым
Қайтарса екен мені өткен күнге,
Алаңсыз дала кезіп кеткенімде.
Қасымда ес білмейтін бауырларым,
Барлығыда есейіп кеткені ме?
Аламун еліндегі шайқас
Бәрқубйә аталмыш,
Теріскейде құм жатыр.
Бұл шөлейттің бетінде,
Құпия толы сыр жатыр.
Көкірекке күдік емген Ой толса
Көкірекке күдік емген Ой толса, жақ
суалар – есесі...
Туды бүгін арманыңды айтар шақ,
құдай берді десеші!
Таң да атар, күн де батар
Таң да атар, күн де батар... кешқұрым. Сол
бір тірлік қалыпты.
Ай да туар, сақалындай ешкінің. О да
өзгермес, жарықтық.
Шексіздіктен Сен де бірде оралдың, Шексіздіктен
Шексіздіктен Сен де бірде оралдың, Шексіздіктен
Мен де бірде оралдым...
Жанарына құйып алып ғаламды, біздің ортақ
Тағдырымыз жаралды!
Шағантайым, тәңірім
Шағантайым, тәңірім,
Қасың сенің – қайқы қылыш!..
Қалқан – дәтім жамылып қалдым
аман...
Болады сәл қулары
болады сәл қулары.
Сағаты мен күндерін алмастырып,
саған да өстіп айтады мен туралы...
Күллі тамыры күрсініспен түйрелген –
Сыбырлар...
Шаттанғандай, ұқпаймын, торыққандай,
шатасамын, Сен қарсы жолыққанда-ай!
Өңшең сыбыр өлтірді Өлөңімді.
О сен әлі білмейсің, халық қандай!..
Алдап әлі келе ме көлгір өмір?..
Алдап әлі келе ме көлгір өмір?.. Айтып
берсең қайтеді-ау сен бір емін! Космосқа
көзелер көкірекпен көздеріңе өлгенше
телміремін.
Хаттарыңа, қалқатай, хал сұраған
Хаттарыңа, қалқатай, хал сұраған,
жырларымның жұлдызы тамшылаған. Қу
тірліктің есігін құр күзетіп,
жүре алмайды бұлайша шамшыл ағаң!
Иә, біздер жаз бойы хат алыстық
Иә, біздер жаз бойы хат алыстық. Ал,
алғашқы кездесу – одан ыстық: кезіп
жүріп тірліктің кеңістігін, кездейсоқтық
жаратқан о Таныстық!..
Хатыңды оқығанда
Жасырарың көп менен жансың, айым.
Жазғаныңнан көргім бар жан шырайын.
Қадаламын хатыңның әр жолына,
қан сонарда із кесер аңшыдайын.
Нендейлік қалып тұр зіл?..
нендейлік қалып тұр зіл?.. Парық –
тылсым...
Дауысың талықтырсын:
– Амансың ба!.. қайдасың?.. Ал,
Ашу биін билей ме
(көрінбейді бет-жүзі,
сағымданып!..) Ашу биін билей ме
тамырларым, ажырая, деміге
мықтанамын. Сұқтанамын:
Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!
Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!..»...
Ойлай берем: «сол ғана – нақ сыңарым...»...
Көмекейім көзеден «қақшып алып»,
жатыр едім біруақ өксіп алып...
Алғашқы қар немесе қоштасу
Нәп-нәзік алақанда еріген қар,
Тамшылап таусылатын өмір болар.
Жыл өтер, Жын басылар бой билеген,
Сол тамшы жанарыңнан сенің де ағар.
Жалаңаш жалаулар, ұрда-жық ұрандар
Жалаңаш жалаулар, ұрда-жық ұрандар,
және де тұмандар,
тұмандар – Күмәндар.
Шаң басқан балағын шәкене Қазақтар,
Сезімтал боп кеттік пе біз-ақ бүгін?..
Сезімтал боп кеттік пе біз-ақ бүгін?..
Сыртта – жаңбыр.
Басқандай Күз аптығын.
Телефоның... нөмірің... Гудогының
Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы
Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы.
Саратан салқынында жатыр ауыл.
Сені ойлап, сонау-у жолдың қарасына
көзімнің қарашығын матырамын.
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
Барлық авторлар