Өлең, жыр, ақындар

Кішкентай адам

Тоқтататын бұған қандай амал бар,
тоқтататын бұған қандай қамал бар, –
пайда болды пақырлықпен күн кешкен
кiп-кiшкентай,

Толық

Ұятын жоғалтқан адам туралы жыр

Өз басы мен өз жанын
ойлап жүрiп күн-түнi
ұяты мен ожданын
жоғалтты адам бiр күнi.

Толық

Мың тоғыз жүз отыз екі

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Ирониялық өлең

Бүгiнде жас, кәрiмiз, –
(айтар оны кез келдi) –
отырып ап бәрiмiз
семiртемiз сөздердi.

Толық

Туған жер топырағы

Қарап тұрды –
қарт тарих боп тауларым,
қарап тұрды –
әлi атпаған таңдарым.

Толық

Наза

Бұған ендi көнбе мейлi,
көн мейлi
бұған ендi сенбе мейлi,
сен мейлi –

Толық

Қарау ой

...Бiр кездерде бойға симай сарқырап
жататұғын қайрат-күшiн сарқып ап, –
бара жатты түн iшiнде бiр адам
тұмшаланып, мойынын iшке тартып ап.

Толық

Алыс пен жақындық туралы жыр

Сол жағымда қара нөсер құйып тұр,
ал оң жағым аптап шөлге күйiп тұр...
Алыс жер жоқ, алыс жер жоқ дәл қазiр
бәрi маған – қол созым жер – тиiп тұр.

Толық

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!
Өзiң мұны түсiн мейлi, түсiнбе:
екеумiздiң жүргенiмiз жарасып –
бiздер түгiл –

Толық

Ар былғанса

Ар былғанса –
ала алмассың ағартып,
қан былғанса –
ала аламассың жаңартып...

Толық

Жүр едiм мен тыныстап

Жүр едiм мен тыныстап
iштен өлең құраған...
Қараңғы бiр бұрыштан
әйел көрдiм жылаған.

Толық

Өкініш

Өсек айтып отыр екi азамат!
Тек өздерiн сүттен ақ қып тазалап,
қалған жұртты сырттан соттап, жазалап
тiрi жанды жерге берiп азалап,

Толық

Жүректегі сілкініс

Сiлкiнiс боп жатыр тағы жүректе!
Жарық күнiм айналғандай түнекке.
Ұлы жердiң сiлкiнгенi секiлдi
сiлкiнiс боп жатыр тағы жүректе!

Толық

Айлы түнгі ақ қайыңдар

Думан көктем,
базар көктем,
той көктем!
Шарайнадай жарқырайды ай көктен.

Толық

Махаббат және қос тораңғы туралы жыр

Кететұғын адам жанын жаралап
аңыз ғой бұл елдi жүрген аралап...
Баяғыда, ерте кезде
екi жас

Толық

Сталин өлген күні

Бұл күндi мен,
бұл күндi мен бiлемiн.
Есiме алсам бұлқынады жүрегiм.
Жылдар бойы алданғанын сезбеген

Толық

Сәуле

Танардай боп есiнен
тұрғанда ару ант етiп,
аппақ сәуле көзiнен
тайып түстi жалт етiп.

Толық

Бүгінгі экологиялық баллада

Қора менен сарайға
тыным бермей күн-түнi
өрiп кеттi тоғайда
шиебөрi бiр жылы.

Толық

Көктемгі махаббат

Сұлулық боп жар салып
кеткелi тұр бақ гүлдеп.
Көктем жатыр ән салып
га-га галап, гәккулеп.

Толық

Антитеза

Зiлзала күн туып ерте заманда
бiр уыс боп тұрған қалам, далам да.
Жаулар төнген жан-жағынан жалаңдап,
белiңдi үзiп,

Толық

Көктем неге жатыр екен кешiгiп?!

Көктем неге жатыр екен кешiгiп?!
Қарай берем түстiк жаққа тесiлiп.
Той-думанын, тiршiлiгiн бастамай
көктем неге жатыр екен кешiгiп?!

Толық

Жалғыздық

Жалғыздық кеп құрсау болып қысқанда
қызық бiткен менi тастап ұшқандай.
Үңiрейiп жан дүнием тұр қазiр
ымырттағы аңғал-саңғал қыстаудай.

Толық

Сынақ полигоны

Астан-кестен болып iшкi әлемiм,
отыр едiм ойлап тiрлiк өлеңiн
көктен бе әлде,
жерден бе әлде –

Толық

Қағаз

Оңаша бiр жыр құрап
ой iшiнде адастым...
Ақ қағаздан бұрқырап
иiсi аңқиды ағаштың.

Толық

Кейде жылап жала, мұңға батам мен

Кейде жылап жала, мұңға батам мен.
Ондай кезде сырласам деп жапанмен
бүкiл болмыс бiтiмiммен осынау
табиғатқа сiңiп бара жатам мен.

Толық

Былғап алсақ бiз егер де ұятты –

Былғап алсақ бiз егер де ұятты –
жылуынан айырылады шуағың,
қызуынан айырылады жыр-әнiң,
мұратынан айырылады сұрағың,

Толық

Концерттен соң

Концерт бiттi,
Бiреу гүлiн ұмсынып.
бiреу қолын соғып жатты құлшынып...
Алып сарай кеттi кенет теңселiп

Толық

Күту

Өзгеше боп есiтiлiп өз үнiм
елеңдейдi сезiгiм мен сезiмiм.
Күте-күте,
күте-күте өзiңдi

Толық

Домбыра

Жатқан кезде түн мен жарық арбасып,
жатқан кезде жұрттың бәрiн дарға асып
қаймықпастан айтқаны үшiн шындықты
көмейiне құйған оның қорғасын.

Толық

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем
сонау бiр кез қос ауызды мылтықпен.
Кезiп жүрiп тау мен тасты тiнтiп мен
Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем.

Толық

Өлең жазған

Өлең жазған –
сөз бен сөздi құраған,
сырт жүретiн күпiршiлiк, күнәдан
атаққа ие,

Толық

Киіктің тас мүсіні

Ойлантатын ойы сергек кiшiнi,
толғантатын көргенi көп кiсiнi
қарап қалған қос құлағы елеңдеп
жол бойыңда –

Толық

Зорға iлiнiп тұр аспанда жұлдыздар

Зорға iлiнiп тұр аспанда жұлдыздар.
Өткiрленiп бара жатыр түнгi ызғар.
Үзiлiп-ақ кетердей боп дiрiлдеп
зорға iлiнiп тұр аспанда жұлдыздар.

Толық

Күз де жеттi мимырт жаздың шырқын ап

Күз де жеттi мимырт жаздың шырқын ап,
бұлт шығарып,
жел көтерiп,
жұлқылап –

Толық

Жек көресiң сен менi

Жек көресiң сен менi.
Айыптайсың таңып байлап әрненi.
Жетi атаңның құны менде кеткендей
жек көресiң сен менi.

Толық

Соғысқа барып қайтқан домбыра

Елең етер шыққан әр бiр дауысқа,
түскен талай тартыс пенен қағысқа,
бiр үйде мен домбырамен кездестiм
барып қайтқан соғысқа.

Толық

Күлкі күнінде

Күлкi күнi кiм күлкiсiн iркiген
бiрi түбiт,
бiрi түрпi кiрпiден.
Сықылықтап,

Толық

Ақын жүрегіндегі жарылыс

Жарылды ақын жүрегi –
осынау ұлы заманға
жандарды көрiп дақ салған, –
адамды айдап адамға

Толық

Көктемгі арнау

Сен жүрсiн деп
жапырақтардың арасынан төгiлген
жинап алып айдың аппақ жарығын
көк шалғынға соқпақ етiп төседiм;

Толық

Машина бауырындағы ұя

Көктем. Көктем.
Жалт-жұлт еткен нұр қандай?!
Нұрды бiреу шашып алып тұрғандай...
...Ұя сапты қалған ашық гаражда

Толық