Махаббат деген адамдық мейір
Махаббат деген адамдық мейір,
Көңіл қошына беретін пейіл,
Тек тауқыметін түрліше көтеріп,
Біреулер жылап, біреулер кейір.
Махаббат деген адамдық мейір,
Көңіл қошына беретін пейіл,
Тек тауқыметін түрліше көтеріп,
Біреулер жылап, біреулер кейір.
Ақын — елінің қаны мен жаны,
Адамдық ұждан, намысы, ары,
Қоғамдық, ойдың ту ұстаушысы,
Халқымен ғана бірге атар таңы.
Кейбіреудің артықтығы
Дәулет, ырыс, несібінде.
Алаяқтық, арамзалық
Өткере алар кәсібінде.
Заман қашанда қытымыр
Оның дарқаны болған емес.
Күреспеген, әрекет етпеген жан,
Қандай заман болса да оңған емес.
Өмірге қанша жан келсе
Соншама тағдыр келгені.
Түрліше өмір өткеріп,
Түрліше бақи көргені.
Жалғыз қалсам,
Абайды алам үлгіге,
Қазақ үшін одан өткен бұлды не!
Ол данышпан болғаны үшін көре алмай
Бетінде биік жота жалғыз жиде
Жамбастап жатыр сұлай түскен күйде
Ысқырған жел, үскірген сары аязға
Қалпы бар төтеп берген қыңбай мүлде.
Көз тартар табиғаты емес ерек,
Жалтыр бет, жалаңаш тау, терең өзек
Түбімен сараң акқан шағын өзен
Қарайды жардан бойлап тал мен терек.
Мен не қылдым япыр-ау бастықтарға
Олар желіп, біз еріп бастық алға.
Деп жүруші еш бастықтар өзі істеген
Ұшырайтын болдық қой қастықтарға.
Тағдырдың көтермедік қай мазағын
Жарасы жазылды ауыр қай қазанын.
Түзеліп өресіне жеткен не бар
Орнына оралғанмен Тайқазаның.
Арнайы шар тараптан Түркістан деп,
Түркістан тарихымда түп нұсқам деп
Киелі топыраққа тағзым еткен
Ғасырлар бойы адамдар тұс-тұстан кеп.
Жүрек шын қуанғанын жасыра ма!
Қуанса, жыр толғамай басыла ма!
Қуанам мерейтойың тойға ұлассын,
Әбу Әл Атырауын асыл аға!
Алғанмен орын адам санатынан,
Жандар көп күн батырып, тан атырған.
Есті бар, сесті де бар оқ бойы озық
Елге еткен еңбегімен дара тұрған.
Жақсы ұл туғызған қазақ,
Жақсы қыз туғызбай қалған жоқ.
Тек бөріктілерден есе тиіп,
Көрінген емес тарлан боп.
Шет елдерге үлестіріп кен көзін,
Бауырларым қалып қойма кенде өзің.
Елге алақан жәйіп қалған кешегі
КСРО-дай болып жүрме пенде өзің.
Айып па екен жалынбай,
Жағаласып бас қорғау,
Ез қылықпен есерге
Есе беріп, бос сорлау?
Бірде тасу, бірде басу,
Алау көңіл қандай едің.
Қанжар мінез білмес жасу
Тозаң түспес сандай едің.
Тура айтып қалам,
Бастықтығы тұра бермейді ойымда.
Оятып алам шетін намысын бойында.
Жыланның құйрығын
Жат алдында жақсысын
«Сіз» деп сыйлай білмеген,
«Ол алғанша, жауға» деп
Жүлде қимай күндеген.
Ежелден әлемге әйгі қазақ жәйі
Сыятын жарты Еуропа жерге байы.
Қызығып, Батыс, Шығыс көз алартып,
Болмапты тебінгісі кепкен айы.
Бір тал гүлің бұл маған
Құрметіңнің белгісі.
Қадіріңді сыйлаған
Танымасам, нем кісі.
Бәрі алда деп жүруші ем үміт артып,
Ақбоз көңіл кейде ұшып, кейде қалқып,
Абайлатпай келді де аяр тағдыр,
Жата тұр деп бұйырды төсек тартып.
Дұшпаныма білемін аласамын,
Достарыма, биікпін, тамашамын.
Ақиқаты — қазақтың ақын қызы
Қай төріңе қойсаң да жарасамын.
Кім үшін жазғанмын өлеңді
Тұншыға сүзгілеп тереңді!
Жырыммен тербетіп оятам,
Айтам деп ойымды кемелді.
Өкшелеп менің, шырақ, ізім баққан
Сенсіз де жетіп жатыр құрған қақпан...
Сол «сылқым» бұл дүниеде біреу-ақ қой
Өзгесі болса, іздерсің басқа жақтан.
Неге өспейміз, бауырым, білесің бе!
Пәтуәміз озбайды күресіннен.
Тұлпар топқа түскенде жабы қосып
Жарбаңдауды берген ғой үлесіңе.
Сен сынды шоқпарым жоқ қолда сайлы,
Тобым жоқ, мені ешкім қолдамайды.
Япыр-ау жүз жасай ма мына құзғын
Деп мені ешбір пенде қарғамайды.
Дүние-ай, ой жетпесті көз көреді,
Кездейсоқ қиракезік кез келеді.
Жанында жақсы дос боп жүрген жандар
Қас болып аяқ асты өзгереді.
Бөтендей бір, біліспеген тосындай...
Ең арысы жиында да осындай
Ұлы-қызы қазекеңнің бүйректей
Бөлінумен жүр бастары қосылмай.
Жақсының қашанда жауы көп,
Сондықтан басында дауы көп.
Күншілдер, жарамсақ, жағымпаз
Шеп құрып жабылар қауым боп.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі