Беу, балалық алғаусыз
Беу, балалық алғаусыз,
Осы сөзде бір құдірет бар даусыз.
Раушан қыз жылап қалды, обал-ай,
Раушан гүлін ұстап алып аңдаусыз.
Беу, балалық алғаусыз,
Осы сөзде бір құдірет бар даусыз.
Раушан қыз жылап қалды, обал-ай,
Раушан гүлін ұстап алып аңдаусыз.
Жүзім әлі піскен жоқ,
Жапырағы түскен жоқ,
Жүзім шәрбат ішкем жоқ, маспын бірақ.
Қырық дарбаза құлыбын аштым бір-ақ,
Светқали Нұржанға
Үстірт барсаң, дүзді көр,
Дүз дегенім – қасқа болған біздің ел.
Үстірт деген – оқиғалар керуені,
Мінеки, үт те зу ете қалды бөгелмей,
Алып шаһар тұр жасармай дағы, көнермей
Аяулы күндер көп болушы еді бір кезде,
Аяқталмаған өлеңдей.
Көне Ұрым кентінің қирандысы,
Келмейді, тегі адамның иланғысы,
Жер жұтып бір-ақ түнде жоғалыпты,
Әуелден болмаған соң иманды ісі.
Таң салқындау, ерте шықсам тоңам ба,
Қайтпай қалған жалғыз үйрек тоғанда.
Той боп жатыр. Жаңа кафе уда-шу,
Біздің тойлар өткен ескі орамда.
Шар, шар да бұлт, шар бұлт,
Қабағы түкті хан бұлт,
Таңдарыңды таңға ұрып,
Бара түсіп барлығып,
Көп болды ғой – көрінбеді күн көзі,
Ай да, күн де, жұлдыз да жоқ – бұл не өзі,
Табалап тұр тасбауырлау ағасын,
Табиғаттың дүр кезі.
Зуһра деген жұлдыз бар-ды аспанда,
Зуһра деген бір қыз бар-ды Қашқарда,
Сол екеуі таң қалысты әуелі,
Бала шайыр жырдан жауһар шашқанда.
Әлдеқандай дыбыс кеп қайнар беттен,
Шолпан кеткен, ізінше Айман кеткен.
Біздің ауыл үстінен бұлт көшкен жоқ,
Сіздің ауыл үстінен бұлт көшкен жоқ,
Тамыз келді от құшақ, ыстық ерін,
Бір періште аспаннан түсті керім,
Ұшты менің құстарым бұлттан әрі,
Жусаннан да аласа міскін едім.
Көркем гүл көрсе қонақтай
Көбелек бекер мәз бопты.
Бөгелек қаққан торы аттай,
Бөгелмей өтіп жаз кетті.
Жаңа жыл
Аралаймыз қар басқан бақшаны бiз
Көзiм алды ақ әлем, аппақ дүние,
Ал көңiлде баяғы сап-сары күз.
Мiнеки, үт те зу ете қалды бөгелмей,
Алып шаһар тұр жасармай-дағы, көнермей
Аяулы күндер көп болушы едi бiр кезде
Аяқталмаған өлеңдей.
Несiн қазбаладың,
Өшкем де жоқ, жоқ және маздағаным,
Қателердi жасауға мен жасаған
Бiр кiсiнiң ғұмыры аз, қарағым.
Қаш, қаш бала, қаш бала, қаш, қарағым,
Таста бәрiн.
Бұл пәләден есен-сау құтылудың
Ешкiм әлi тапқан жоқ басқа амалын.
1974 жыл, Алматы
Абай даңғылымен,
Жуынып сәуiрдiң жаңбырымен
Келе жаттық жыр оқып жiгiт пен қыз
Қалай тез өттi, зу еттi қалай ботам-ай
Кеп-кеше едi ғой бәрi де соның о, тоба-ай,
Ыңғайға бiрден құлай салатын боп барам,
Жылай салатын бол алдым тағы оп-оңай,
Тоқтат, әже, қиссаңды осы маңда,
Керемет той бар деген тосын алда.
Жайық жаққа жаз келсiн, сүйiншi де,
Төлеген мен Жiбектi қосып ал да.
Қуан дейдi, тойла дейдi ол маған,
Жоқ сияқты түк қайғым.
Алматыңыз толған думан, толған ән,
Бұл не дырду – ұқпаймын.
Менiң аңқау тәтемдi,
Менiң адал тәтемдi,
Менiң ауру тәтемдi
Алдап кеткен қара жүрек, келдiң бе?
Көктем кешiктi
Көңiл жабырқау. Көктайғақ
Көше талдары көкке қол жайған көп бейбақ
Көп керек емес Алматыға да, маған да
Кәрі Каспий, кәрі айдын,
Көзімді алмай көкжиекке қараймын.
Тоғыз қайық қай жаққа алып кетті екен?
Викингтерін Адайдың.
Жүдеп жүрген кезі еді ойлап елді,
Шоқан бірде ауылға тойға келді.
Сары қымыз, саф ауа, бағлан еті,
Темекі мен шарапты қоймақ енді.
Несiн қазбаладың,
Өшкем де жоқ, жоқ және маздағаным,
Қателердi жасауға мен жасаған
Бiр кiсiнiң ғұмыры аз, қарағым.
Жүреді әжем "құрғырлап",
Асыр да салып жатамыз.
Білдірмей келіп, бір күнде-ақ
Бойжетті екі апамыз.
Ол кезде басқа ел деген,
Бұл сөзім шын деп ұғыңыз.
...Бесігін қыдыр тербеген
Берекелі үйдің бірі - біз.
Мына шалдар кетеді ертең, дау бар ма?
Біз өзіміз айналамыз «тауларға».
Мейірхандар қартаяды қудай боп,
Есенқұлға ақсақалдық ауғанда.
Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді,
Жүрегім шөлдеді менің анам өлгелі.
Біздің ауыл аспанында бір бұлт бар,
Келген сайын қарсы алады ол мені.
«Мен кеше «халық жауының» баласы едім,
Бетегеден биік, жусаннан аласа едім.
Өкпелесе, біздейлер өкпелесін,
Сталинге не өкпең бар, аға, сенің.
Төрт жыл өтті алды жөн, арты сырдаң,
Қарғын ақты қаншама жалқы шыңнан.
Қоңырауын төрт рет қағып өтті
Сенің есіл жылдарың дәл тұсымнан...
Дария жақтан көтерілгенде ⠀
Қып-қызыл болып қалқан ай,
Өбісіп тұрар от еріндерде
Бар еді-ау бір күш, қалқам-ай. ⠀
Үкімет сөзі маған бір заңдай тегі.
Заң мен өмір – күн менен айдай телі.
Қажет екен, ет пен нан қымбаттасын
Табан ақы адамның, маңдай тері.
«Қаламға бүгін мүнәпас!
Жаз, – дейді досым – қысылмай.
Қиынға көз тік, құлақ ас,
Далаңның қыран құсындай».
Қайран Абай, сендейсіз жесір өлең.
Кереметіңді кеш білсем, кешір, ием.
Ұлылығын тұлғаңның ұққан сайын
Мен түскі көлеңкедей кішірейем.
Оралса десем өткен күн,
Жасару үшін емес тек,
Тұрса да сиқыр көктемі
Махаббат, гүл боп елестеп.
Бір емес, тағдыр талай таңды сынын.
Дәрігер, өлшемеші қан қысымын.
Жыландай жорғалаудан жүз артық қой
Қанатын бір қаққаны таң құсының.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі