Өлең, жыр, ақындар

Дүниеде үшеу жүр

Дүниеде үшеу жүр.
Бiреуi
Өзiнiң iшiне кiрiп,
Бiреуi

Толық

Торығу

Қыздарымның
Аярлығын көрген
Қос көзiм
Неге ағып кетпей тұр?!

Толық

Даукес

Дабысы
Дүниенi алып барады.
Дауысы
Құлақты жарып барады.

Толық

Өтірік болғаны ма?

Айтқан сөзiме
Тоймайсың!
Сол сөзiме
Сiңiрiң тартылып,

Толық

Бодан заманы

Иен далада
Ұшқан құстай
Азат едiм.
Көлге шомылып,

Толық

Тәуелсіздік - халық үні

Тәңір бізді жаратқан қазақ қылып,
Жүрек менен жанымызды азат қылып.
Қазақ деген ұлы елді хақысы жоқ,
Бірде жанның қинауға азап қылып.

Толық

О, Мұқағали ұлы ақын!

О, Мұқағали ұлы ақын!
Аузын ашса болғаны,
Өлең мен жыр ағылатын.
Айтқан әрбір сөздері алтын.

Толық

Шаршау

Мен қазiр
Әлдекiмдермен күресе-күресе –
Таудың басына
Тас арқалап шыққандай –

Толық

Сұлу

Ғажабын-ай!
Көрген кезде
Жүрегiңдi жарып жiберердей,
От қылып жағып жiберердей

Толық

Дау

Менiң елiме
Қызыл көз,
Қызыл кеңiрдектi
Даулар кiрген.

Толық

Көктемгі сурет

Аспанымды –
Жүндей қопсыған –
Қара бұлттар
Қамап жатты.

Толық

Қасіретім

Қара тасқа –
Маңдайымды! –
Елiмнiң қасiретiн
Айта-айта соқтым.

Толық

Жылқы жылы

Жылқы жылы келдi.
Көсiлiп шапқанда
Жердi қуырып жiберген, –
Шаңын көкке көтерiп

Толық

Талас

Елiме қорған болатындай
Арқар мүйiздi,
Атан жiлiктi азаматтарым
Таласып жатыр.

Толық

Опасызға

Тiлiмдi қырқып,
Дiнiмдi құртып
Жоқ еткiң келедi.
Өзiңдi

Толық

Мінез

«Түнде ұйықтамаған,
Күндiз отырмаған,
Қызыл қанын төккен,
Қара терiн жүгiрткен»

Толық

Қажыдым

Бәле жайлаған елдей
Қажыдым.
Құзғын саңғыған жердей
Қажыдым

Толық

Көрдім!

Әлi бодан кезiмде –
Менiң жерiме –
Ғылыми-техникалық революция
Басып кiрдi.

Толық

Бізді билеп үйренгендерге

Сендер бiздi
Табанға сап илегенсiңдер.
Соған үйренгенсiңдер.
Сен ендi бiлiп ал! –

Толық

Күмәннің шыбыны

Жаным
Ашу мен ызаға
Қыжылға толып кеттi, –
Миымның iшiне

Толық

Өсекшіге

Бәрiн де естисiң.
Бәрiн де көресiң.
Естiп, көрмесең –
Өлесiң.

Толық

Інілеріме

Жақын күндердi бiтiрiп
Алыс күндерге кетiп барамын.
Сендердi сол күндерге
Ертiп барамын.

Толық

Мұхтар Шаханов алпысқа келді

Маңдайында – Желтоқсанның! –
Ұйып қалған қаны бар
Горбачевпен айқасқан,
Талай-талай әңгүдiк

Толық

Колбиннің кезінде

Брежнев алаңында
Ұл-қыздарымды
Қанжоса қып
Жығып салғаннан кейiн;

Толық

Құлаған жартас

Теңiз жағасында
Ғсырлар бойы тұрған
Жартас құлады.
Бұлттың астынан

Толық

Алыс-жұлыс дүние

Дүние алыс-жұлыс.
Досыңның өзi
Шатақ iздеп
Шадырайып шыға келедi, –

Толық

Мұң

Дүние жалғанның
Қаны қарайды.
(Қысылғаным-ай).
Күмән мен күдiктiң

Толық

Астамға

Жұрт жемегендi жеп,
Жұрт iшпегендi iшкендей;
Аллатағаланың
Кiндiгiнен

Толық

Не боп кеттi дүние?

Дүние алжасты.
Елдер мен елдер
Бiрiн бiрi
Тозақтың iшiне тығып

Толық

Шолпанға өтініш

Шолпан,
Бүкiл Қазақстанның
Арақ-шарабын
Жиып әкелшi.

Толық

Ұмытқан жоқсың ба?

Ұмытқан жоқсың ба?
Алдыңа гүл бiткендi –
Шам құсатып! –
Жағып қоятын едiм ғой.

Толық

Әурешілік

Ұмтылдым.
Жұлқындым.
Пайда таппадым.
Басқаша

Толық

Ай, дүние-ай

Ай, дүние-ай!
Кейде
Ақ көбiк қарға аунаған
Алтайы түлкiдей

Толық

Желді күнгі орман

Орман iшi – гуiлдеген! –
Сарынға толып кеттi.
Уiлдеген!
Ағынға толып кеттi.

Толық

Өлең жазып отырмын

Өлең жазып отырмын.
Қаламымды
Көкпеңбек көлдерге
Малып алып

Толық

Шүкір дейік

Шашылып
Шақшаңдай бермей
Жан-жағымызды бүтiндейiк.
Ашынып

Толық

Құрғақшылық

Шалқып ағатын өзендерiм
Тартыла-тартыла
Инедей болып қалды.
Оқалы шапандай

Толық

Әлеуметтік жаңылтпаш

Әшкерленгенiң
Әшкере болмайды.
Әшкерелеушi
Әшкере болады.

Толық

Ашу

Елiмнiң бойына
Алапат ашу кiрдi.
Шартылдап сiлкiнген
Жасын кiрдi.

Толық

Мен қазiр кіммін?

Мен қазiр
Қоғамның омырауынан
Үзiлiп түскен түймемiн.
Көзi сынған инемiн.

Толық