Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Үміт пен күдік

Бiрi қатер, ал бiреуi игiлiк,
бiрi тербер, бiр салып қиғылық...
Үмiтiмдi өсiрiп ем гүл қылып,
күдiк-аптап жiбердi оны күйдiрiп.

Толық

Тоналған орман

Тағы, мiне, жаным менiң сұрапыл.
Тағы, мiне, сынған-сынды мұратым...
Дәл осы бiр,
дәл осы бiр аңғарда

Толық

Өлi тiлдер

Өлi тiлдер,
өлген тiлдер ұрығы,
сөнген тiлдер қызуы мен жылуы.
Өлi тiлдер,

Толық

Дүниеге өлең келер кезiнде

Дүниеге өлең келер кезiнде
құбылыстар шарпысады сезiмде;
дүниеге өлең келер кезiнде
шық тұрады алау күннiң көзiнде;

Толық

Ақын ескерткішінің басынан өткен түнгі бір оқиға

Табындырған сәбидi де, атаны
жер жүзiне кеткен есiм, атағы,
көтерiлген алып ауыр шойыннан
бiр алаңда ақын тұрды қапалы.

Толық

Адам

Еш өзгерiс болмаса да түрiнде,
түбiрiнде,
тамырында,
үнiнде

Толық

Қанжар

Әрбiр сәтiн есептеп,
күнiн санап сөнбеген,
жатты бiр шал төсекте
ауру қысып меңдеген.

Толық

Күйініш

Мына жанның iшi неткен қараңғы!
Безiндiрiп жiберетiн адамды,
безiндiрiп жiберетiн заманды,
сыздататын жаныңдағы жараңды

Толық

Сағат жөндейтін шеберге

Жан секiлдi үңiлген кеп тереңге,
жан секiлдi үңiлген кеп өлеңге,
тық-тық етiп соғып тұрған дiрiлдеп
үңiлесiң нәзiк тылсым әлемге.

Толық

Тартыс

Көкiрекке босқа күдiк кiргiзбе! –
десем-дағы: әуен менен үндi iзде,
бiреу менi түнге қарай сүйрелеп,
бiреу менi ап шығады күндiзге.

Толық

Күн батарда

Дамылдаған арқасынан жүк түсiп
жатыр төбе, дөңес, жота бүк түсiп.
...Батып бара жатқан күннiң астынан
реактивтi самолеттер шықты ұшып.

Толық

Жиіркеніш

Назаланып опынған
не сұмдықты өткерiп –
адам көрдiм
отырған

Толық

Телемұнара

Денесiн сөздер аралап
таратқан үнiн жаршы ғып –
аспанға тұр ол
ғаламат

Толық

Музыкалық көне аспап

Сонау бiр қиыр, жырақтың
жарқ етiп сөнiп жарығы, –
әлi күн онда жылап тұр
он жетiншi ғасырдың

Толық

Шежіреші

Осы қартты тыңдаймын да түсiнем,
бiр құдiрет сезiп түр мен түсiнен –
жаңа ғана шықса керек
қараңғы

Толық

Ауру ағаш

Дерт тапқан ба –
қатерi бар жауыннан?!
Дерт тапқан ба –
қатерi бар дауылдан?!

Толық

Бір ақынға

Неткен оның тап-тар едi ұғымы.
Жоқ сөзiнiң сөлi менен шырыны.
Селтең-селтең,
селтең-селтең етумен

Толық

От

Сөз-өтiрiк,
сөз-ашу мен сөз-әзiл
тұтануға дайын тұрған кез әзiр.
Екi адамның арасына от салып

Толық

Iшiм менiң алай-дүлей борасын!

Iшiм менiң алай-дүлей борасын!
Ағызатын көздiң жасын, сорасын
соғып тұрған қалтыратып жанымды
iшiм менiң алай-дүлей борасын!

Толық

Бір жүйріктің тағдыры туралы жыр

Белгiлi қыр, ойыңа,
бергiге де, арғыға,
қанша жылдар бойына
ат салмаған алдына;

Толық

Жусан

Оранған боз сағымға
көкiрегiм құм шағыл –
өзегiмде,
жанымда

Толық

Саған

Жалғыз өзiң бар дертiме дауадай
аппақ нұрын құйып саған ауады ай.
Жеп-жеңiлсiң желпiп соққан самалдай,
жеп-жеңiлсiң тынысымдай, ауадай.

Толық

Ұшып келе жатқан қаздар

Көзiн алмай қарап қалды үзiгiп,
бар тiршiлiк,
бар табиғат қызығып, –
су-су етiп ұшып, әне келедi

Толық

Кішкентай адам

Тоқтататын бұған қандай амал бар,
тоқтататын бұған қандай қамал бар, –
пайда болды пақырлықпен күн кешкен
кiп-кiшкентай,

Толық

Ұятын жоғалтқан адам туралы жыр

Өз басы мен өз жанын
ойлап жүрiп күн-түнi
ұяты мен ожданын
жоғалтты адам бiр күнi.

Толық

Мың тоғыз жүз отыз екі

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Ирониялық өлең

Бүгiнде жас, кәрiмiз, –
(айтар оны кез келдi) –
отырып ап бәрiмiз
семiртемiз сөздердi.

Толық

Туған жер топырағы

Қарап тұрды –
қарт тарих боп тауларым,
қарап тұрды –
әлi атпаған таңдарым.

Толық

Наза

Бұған ендi көнбе мейлi,
көн мейлi
бұған ендi сенбе мейлi,
сен мейлi –

Толық

Қарау ой

...Бiр кездерде бойға симай сарқырап
жататұғын қайрат-күшiн сарқып ап, –
бара жатты түн iшiнде бiр адам
тұмшаланып, мойынын iшке тартып ап.

Толық

Алыс пен жақындық туралы жыр

Сол жағымда қара нөсер құйып тұр,
ал оң жағым аптап шөлге күйiп тұр...
Алыс жер жоқ, алыс жер жоқ дәл қазiр
бәрi маған – қол созым жер – тиiп тұр.

Толық

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!
Өзiң мұны түсiн мейлi, түсiнбе:
екеумiздiң жүргенiмiз жарасып –
бiздер түгiл –

Толық

Ар былғанса

Ар былғанса –
ала алмассың ағартып,
қан былғанса –
ала аламассың жаңартып...

Толық

Жүр едiм мен тыныстап

Жүр едiм мен тыныстап
iштен өлең құраған...
Қараңғы бiр бұрыштан
әйел көрдiм жылаған.

Толық

Өкініш

Өсек айтып отыр екi азамат!
Тек өздерiн сүттен ақ қып тазалап,
қалған жұртты сырттан соттап, жазалап
тiрi жанды жерге берiп азалап,

Толық

Жүректегі сілкініс

Сiлкiнiс боп жатыр тағы жүректе!
Жарық күнiм айналғандай түнекке.
Ұлы жердiң сiлкiнгенi секiлдi
сiлкiнiс боп жатыр тағы жүректе!

Толық

Айлы түнгі ақ қайыңдар

Думан көктем,
базар көктем,
той көктем!
Шарайнадай жарқырайды ай көктен.

Толық

Махаббат және қос тораңғы туралы жыр

Кететұғын адам жанын жаралап
аңыз ғой бұл елдi жүрген аралап...
Баяғыда, ерте кезде
екi жас

Толық

Сталин өлген күні

Бұл күндi мен,
бұл күндi мен бiлемiн.
Есiме алсам бұлқынады жүрегiм.
Жылдар бойы алданғанын сезбеген

Толық

Сәуле

Танардай боп есiнен
тұрғанда ару ант етiп,
аппақ сәуле көзiнен
тайып түстi жалт етiп.

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер