Жүрегім
Жүрегім
Мұң-батпанға төтемедің,
Қайтейін көрінгенді «көкеледім».
Бір күні көзім жұмып қалғанымда,
Талыстай боп жайылады маң Далам,
Құс шалғысы талып талай самғаған.
Мұнаралар мұңға бөгіп маңқиды,
Көз сүзеді басы айналып сан ғалам.
Таудай толқын ұрады
Қыспаққа алып,
Жүрегіңді суырып, ұстап қалып.
Алып кеме
Шамдалдардың шапағына
Шомылам,
У ішемін сезімімнің қолынан.
Шыршу шығып,
Шылығына жалғанның шырматылдым,
Байланғанын қарашы, бірге ақылдың.
Жоғалтыппын санамды сандырақтап,
Ләззатына сезімнің құр батырдың.
Мен ешкімге телефон да соқпаймын,
Барар жерге бармаймын.
Ширыққанмын …
Қылпып тұрған шоттаймын,
Тимеген-ау есіл бақтан жұрқанақ …
Құрым базар,
Қайшалысқан жұрт абат.
Қара суды сатты біреу,
Жалпақ жұртты жасытып, жайтаң қағып,
Шығып алып, мінбеден айқайладық.
Кеңселерде кербезсіп, кейкиеміз,
Көшелерде көк тіреп, қайқаңдадық.
Бар еңбегін аманат қып қалдырған,
Бабалардың сара жолын салдырған.
Сары даламның самғап құсы аспанға,
Қазағымның жүрек отын жандырған.
Мырзалардан көшесінде қаланың,
Ине шаншар орын таппай
Қаламын.
Мистер Проктор «Анкараға» кеп түсті,
Жарқыраған шаңырақтай шамдалдар,
Әшекеймен әдіптелген
Заңғар «Бар».
Күңгірт тірлік,
Жүреді ғой кездейсоқтау шақ қабат,
Қолдан келсе, білеуіттер таптамақ.
«Сицилия» кафесінде сорпа ішсе,
«Мерсінде» жатқаны анық, автомат.
«Турчанкада» қан жамылды бір гүжбан,
«Самопалдан» хан сарайын тұрғызған.
Текпіріне тастап кеттім
Тепкілеп,
Таң атып келе жатыр
Сібірлеген,
Оянды қалғып кеткен іңірде өлең.
Лаулады көкіректе сезім оты,
Мен өмірдің өткінші бір нөсері,
Белгілі ғой ала бұлттың көшері.
Қолың бұлғап, шығарып сал,
Қайтты әттең,
Ажарланып, ай маған сығалайды,
Сәуле шашып арбайды, дұғалайды.
Быжынаған кетсем-ау жұлдыздарға,
Адамдардың арасы ұнамайды.
Ғалам мені құрсағында
Тербетті,
Бұлттан жасап орап қойды жөргекті.
Қоржынына салды дағы
Мәңгіліктің аясы да тар маған,
Билік құрсам: аздық етер, бар ғалам.
Сонау, сонау ғарыштардың қойнауы –
Жайлау шіркін, қона жатып, шарлағам.
Болашаққа көз тастадым,
Күн салып,
Өмір жарқын болармысың мұншалық?
Келеді екен қазағымның маңдайын,
Қанатын жайса Тайбуырылыңа
Ендік тар,
Жорыққа мінер батырдың аты сен құптар.
Жүйріктік біткен
Бүгін аштым парақшаңды
үңілдеп әр суретке қисаңдаған,
Қиялдап мың кездесу
Әр қайсынан жығылғам.
Жарамаспыз көңіл бөліп әр қыз ханшаға,
Сопыл-сопыл мылжыңдап күн батқанда да,
Мақтадай жеңіл көңілді ұйыту үшін,
Шетке ысырып қаһарлы жоспарды да.
Келе жатсам аймалап қара түнді,
Бір топ бала алдымнан қақ атылды,
Айтып еді көрегендер бұндай кезді,
Әлдеқайда жақсырақ алдын-алды...
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі