Әкеме
Әкешім, өзің жайлы ойланамын,
Ойлансам арманыма жүз барамын.
Қабағын кір шалмасын әкемнің деп,
Жаман күні ешқашан болмасын деп
Әр халық жақынымен мақтанады,
қазақтар ақынымен мақтанады
Шебер сөзсіз дауды шығармаған
Ақындар өлең жазбай,тұра алмаған
Сүмбе – жердің төресі,
туыстарым мұнда бар.
Жайдары, жайсаң ел осы,
ойың мен сөзің тыңдалар.
Мен даладан тілек іштей сұраймын,
тауға қарап, таусылып жыр құраймын.
Ақын болып жүруді шын қалаймын,
өлеңіндей өлең іздеп Абайдың.
Таңғы тауық шақырды,
аспан мен жер сырласты.
Әпкем іліп бақырды,
әпкішімен қырды асты.
Ертегідей ерте көктем...
Анам мені еркелеткен,
Әкем маған тай мінгізіп,
хиялымды көркем еткен.
Түн пердесін бозғылданып таң сөгер.
Қуанамын шолпан жұлдыз жанса егер...
Сенің сұлу мүсініңді сала алмас,
Жиналса да ғаламдағы бар шебер.
Айда кейде көлге нұрын сеппейтін,
Болсадағы күлкің бал,
Мәңгі бақи есіңнен ег кетпейтін,
Өміріңде бір күн бар!
Жайнап, жайлап кең қазақтың даласын,
Әлдилеуде бұл Нұрсұлтан болашақтың баласын.
Әсемдікпен көз тартатын кереметтей сәулетін,
Көргеніңде бір қуанып, бір марқайып қаласың.
Белгісіз бейіт, бес томар,
Қырқаны қымтап кеш қонар.
Бөлініп қалған бөкенге,
Бөрінің өзі ес болар.
Тілекті тәңірге айттым,
Жалғанда жалқымын деп.
Жаратқан әмірге айттым,
Жаздың да салқыны көп...
Тебінгіден өткен терің
Ұлтаннан өтті,
Қылтамды ертті.
Желіні сыздаған жеті биені еміздім,
Кербез жоталар, кертік қыр,
Керуен сазға елітіп бір.
Себезгі жаңбыр себелеп,
Сезімнің қылын шертіп тұр.
Маусым, мамыр дегенде, маусым, мамыр,
Естіледі сазды сыр даусыңнан бір.
Себезгі нұр себелеп бозбеткейге,
Селеу басы шайылсын жаусын жаңбыр.
Бәйшешек белес - гүл маусым,
Нұр жаусын, көктен нұр жаусын.
Сызылтқан әнің сырнаймен,
Құлақтан кетпей жүр даусың.
Жұлдыздар жанғанда,
Жетпеген арманға,
Сағынсын дедің бе?
Көк майса жапқанда,
Ғасырлардың жады толған қасірет,
Мүсіндерде саңғырық.
Ғұнның ғана жанарында жасыл от.
Аспан асты жаңғырық.
Ақ қоянның тірлігіндей тірлігім,
Қабағымның кім байқайды кірбіңін?
Жылжып жатыр қызық болып, аңдасам...
Өзгешелеу бір күнімнен бір күнім.
Ақ боз ат,
Ақ боз аяз,
Әппақ дала,
Кім кімнен қарап тұрсам таппақ пана?
Қазақтың даласы бұл қаңтардағы,
Уақыт өткен сайын артар бағы.
Күсет қар нығыздалған,
Ал жылқысы –
Әрең көрген жалғыз ұлы қамдануда сапарға,
Қуанышты баласы өсіп, қосылғанға қатарға.
Әйтсе де іші уылжыды, жылады кеп тынбастан,
Көз шарасы жасқа толып, әжім жүзін мұң басқан.
Қалауынан жүректiң қайта алмадым,
Мен өзiңдей күн iздеп, ай таңдадым
Өлiп-өшiп сүйсем де, жан сезiмiн
Айта алмадым, қалқажан, айта алмадым.
Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.
Әнші болсаң, шыдаңдар,
Айтылады бесiк жыр.
Небір сұлу сылаңдар
Шақырылған десiп жүр.
Анау шыққан көп атты
Калай карай беттедi?
Неге, неге оқ атты,
Неге қуып жетпедi?
Дала, жырдың көркi едiң,
Мен далада ерке едiм.
Ендi астында жатырмын
Дәрi сiңген көрпенiң.
Тойлар деген бұл жерден тарқамайды,
(Өте салар жиын ба әрқалайғы?)
Бәстескенде, даланың балуандары
Атандардың өзiн де арқалайды.
Гүл қоймасаң, қайтемiз бiз вазаны?
Бос тұрған соң хрусталь де тозады.
Жақсылыққа толмаса,
Жүректер де сазады.
Ақ бiлектер ұстата ма,
Ақ тамақтар сүйгiзiп?..
Кәрi мерген құсты ата ма,
Қанатына тигiзiп?..
Өз жүрегiм өз кеудемдi ұрғылап,
Тамырлармен жүгiредi бiр бұлақ.
Отырамын ойларымның ойпатын
Тыным таппай бұрғылап...
Қиындықты осы бастан жеңе бер.
Қиындықсыз қыран да өмір кешпейді.
Жақсы болсаң сен егер,
Менiң де атым өшпейдi.
Балам менiң,
жаңа жүрiп келесiң,
Қос ғасырдың ақ сүтiн де емесiң.
Бiрақ,
Керуендер қалған шөлмiсiң,
Әлде бiр шалқар көлмiсiң?
Қаншама ғасыр болдырған
Жеткiзбес ұзақ жолмысың?
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі