Өлең, жыр, ақындар

Қиялдағы бақытты күн

Бүгiн мен
Дүниеге симай
Шалқып тұрмын.
Қорғасындай ерiп,

Толық

Шетелдік алпауыт

Несiн жасырамыз!
Түңiлiп тұрмыз.
Сонда да алдында
Желдi күнгi ағаштай иiлiп,

Толық

Талану

Жан-жағымнан талады.
Талады!
Бiреуi –
Жүрегiмнiң тұсынан! –

Толық

Ой, тоба-ай!

Таулар
Түйелердей тулап;
Ормандар
Жесiрлердей шулап;

Толық

Өктемге

Менi «үп» деп
Ұшырып жiбергiң келедi, –
Қураған
Жапырақ деймiсiң.

Толық

Балуандар күресі

Белдерiне
Алты құлаш арқан ораған
Демдерiнен бұрқырап
Дауыл бораған.

Толық

Маскүнем

Арақты –
Көк теңiзде жүзгендей! –
Жүзiп iштi.
Албастыдай арқырап,

Толық

Бостандыққа жол

Ғасырлардың түбiнен
Бостандығымды iздеп шықтым.
Садағымды алдым,
Найзамды ұштадым.

Толық

Жанталас

Даламның үстiн
Түндей қап-қара бұлт басты.
Бiреулер олай қашты,
Бiреулер бұлай қашты...

Толық

Баласын құтқарған әйел туралы

Ерте, ерте, ертеде
Қойының үстiне
Бозторғай жұмыртқалап,
Итiнiң басына

Толық

Шарасыздық

Ұшсам –
Атты.
Жүзсем –
Ау құрды.

Толық

Қаскөй

Мен сенiң
Қолыңа түссем –
Терiмдi! –
Тiрiдей сыпырып аласың.

Толық

Не керек?

Жоқ кезiмде бермей
Бар кезiмде бергенiң
Не керек?
Тар кезiмде көрмей

Толық

Дағдарыс

Мен қазiр –
Қабарып батып отырмын! –
Мұң мен қапаға.
Ақылым – айран,

Толық

Бақсы

Елiм тектi едi.
Бiрақ
Орнынан тұра алмайтын
Дерттi едi...

Толық

Тілек

Аллатағала!
Мен қазiр
Жалғыз қалғандаймын!
Тiлейтiнiм:

Толық

Қатыгез

Қарап тұр әлемге –
Көзi қанталап,
Адам бiткендi –
Бұтын бұт,

Толық

Ұлықбек Есдәулет

Ұлықбек!
Өлеңдегi серiгiмсiң!
Қып-қызыл
Сөздердiң шоғын үрлеп

Толық

Ендi не болды?

Жалына қол тимеген,
Мойнына бұғау түспеген
Тарпаң едiм.
Құмырсқадай қыбырлап,

Толық

Жақсы адам

Жәрдем Кейкiнге
Мен сенiң
Қасыңа барсам –
Мәуелеп пiскен

Толық

Қайда? Неге?

Бәрi де тарыдай ұсақ
Құмдай майда.
Бiр кездегi
Таудай зорайып жататын

Толық

Ертегi әлемiм

Ертегi әлемiм!
Сенi еске алып ем
Күндей күркiреп,
Айдаhардай бүктелiп

Толық

Жалған арман

Шiркiн-ай!
Парықсызды –
Құлақшекесiнен! –
Құлаштап тұрып ұрсам.

Толық

Қобыландым қолбала болды

Сойым мен кескегiм
Жыртылған қайыққа
Ескек болды.
Қобыландым қолбала,

Толық

Ұлы адамның қабірі басында

Арқырап жатқан
Таудай қара тасқынға
Қасқайып қарсы жүретiн
Қайығым едiң.

Толық

Сөздiң атасы өлген күн

Бүгiн тал түсте
Шындықты айта алмаған
Сөздiң
Атасы өлдi.

Толық

Маған ендi не дейсiң?!

Жерге қолымды салсам
Байлық ұстадым.
Көкке қолымды созсам
Айды ұстадым.

Толық

Жер шары

Сенi бiз
Анамыз деймiз.
Сен үшiн
Күйемiз, жанамыз деймiз.

Толық

Наурыз келдi

Наурыз келдi!
Қара жер семiрiп
Бөгiп жатыр.
Төрт түлiк малым

Толық

Мыстан кемпір

Алтын сақамды алам деп
«Отырса тұра алмайтын,
Тұрса отыра алмайтын»
Мыстан кемпiрмен алыстым.

Толық

Опыну

Өз тiлiн,
Өз дiнiн бiлмейтiн
Бiреулер –
Аспаннан түскендей! –

Толық

Айбат

Қаhарландым! –
Бiр қолыммен
Тау шайқадым.
Бiр қолыммен

Толық

Кім екенімді білдім

Құшағым –
Тауды құшақтайтындай –
Кең едi.
Көңiлiм –

Толық

Қорлану

Табанға салды.
Талауға түсiрдi.
Тазы қуған түлкi еттi.
Күлкi еттi.

Толық

Нала

Жерi құт қайнатқан,
Ошағы құрт қайнатқан;
Iбiлiсiңдi iреп,
Албастыңды

Толық

Айығып кетер ме екен?!

Дәл қазiр
Жерiм де ауру,
Елiм де ауру.
Жерiм –

Толық

Түрме

Елiмнiң үстiне
Елдердi көшiрiп төктi.
Ерегесiп ем
Өшiгiп кеттi.

Толық

Шерхан Мұртаза

Қабағы
Жауар бұлттай түйiлiп,
Қастары
Адырнадай иiлiп

Толық

Мейірім

Кенезесi кеуiп келгеннiң
Таңдайын жiбiтетiн
Бұлақсың.
Қара түнекте қалғанның –

Толық

Сыпыра жырау

Басына
Қара бұлт бүркенiп
Қаратау болып теңселдi.
Төбесiне

Толық