Тотым-ау
Бір басыңа жетеді мың тоқырау,
Торда екенін түсінбейтін тотым-ау.
Таусылардай шырылдайсың нәсібің,
Ашып қалсам, тұмша-тордың есігін.
Сұлу Сәуір,
Күле қалсаң, саған қарап жымиып,
Ал жыласаң, ауырады жүрегім.
Көктем-көркің келбетіңде бұйығып,
Аспандағы ауылдың қызы,
Күліп жүргейсің жердің бетінде!
Жердің бетіне келдің бе түнде?
Пенденің киіп терісін.
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Жиекке барып жығылдың.
Жығылдың қалай іңір күн?
Шоп-шолақ сәтін ғұмырдың
Қып-қызыл қылып сімірдің!
«А» әрпімен Алланың басталады есімі,
«Б» әрібі «бисміллә» барлық сөздің есігі.
«Ә» әрпінде, әрине, әдеп жатыр таусылмас,
«И» әрібі иманың ізгіліктің бесігі.
Алма берсем атама,
«Таудай-таудай бол!» дейді.
Алмұрт берсем апама,
«Таудай бол!» деп сөйлейді.
Үйіріп, үздіктіріп арман-ағын,
Қалқам-ау, қанша жерді шарлағамын?!
Менің кеудем жарым шар альбомыңдай
Суретін жинап-терген әр қаланың.
Қайран менің домбырам, қазағымның
Елжіретер жүректі ғажап үнің
Сан ғасырдан бабалардан мирас болып
Күйін шерткен,думан той, базарымның
Оңтүстікте бір қала бар – гүл қала,
Арулары қарайтұғын ұрлана.
Осы жақта танысқан ем, алыста,
Түсіме ылғи кіретұғын бір бала.
Ана арудың бойында балам кетіп барады,
Жанарында әкемнің заман кетіп барады.
Алысуға дұшпанмен күннен күнге, бауырым,
Шамам кетіп барады.
Жесірлерін қаңғытып,
Жетімдерін жылатпаған ел едік,
Ұлтқа қарсы мұңсызды ұнатпаған ел едік,
Көңіл түссе көл едік,
Көп қалған бұл көңіл көнерген,
Барақат таба алмай өнерден.
Сөзіне құлақ сал, қалқам-ау,
Ақынның артынан сөз ерген.
Қырғи-қабақ жүргенменен көп мейлі,
Төбелесте жүрегіңнен теппейді.
Сөз ұқпаса жұдырықпен перетін,
Бала кезім көкейімнен кетпейді.
Бұл орта біздің шеттеткен топ боп ірісін,
Айтқым келмейді, айтпаймын оны құрысын.
Байқап жүр бала, аңқылдай берме мен құсап,
Сұқ көзден таса қалмайды жүріс-тұрысың.
Білемін сіздер өшсіздер,
Қан жоса болып үзіліп кеткен
Қаддафименен ыржақтап
суретке түскен ессіздер.
Жиделібайсын – көзімнің жасы ыршыған,
Санама жетті-ау ғасырлар сыры сыңсыған.
Бабамнан қалған қайғылы мұңы өлкенің,
Жазира белді, көгілдір көлді көркемім.
Жаратушым мені еркін жүрсін деген шығарсың,
Бұл өмірдің қадірін білсін деген шығарсың.
Анамды алып... жылап ап, күрсін деген шығарсың,
Асу бермес биікке ұмсын деген шығарсың.
Қай қырда қалдың, қиылып туған ай сындым,
Қай жырым менің үзілді ұшына жетіп қай шыңның.
Жабылып бәрің, соңыма менің түсердей,
Жолыңды кестім қайсыңның?
Белдерден асып қайырылмай кеткен қара жол,
Шолпандай таңғы дара еді ол.
Далалық біздің шалдардай сергек дана еді ол,
Кей сәтте сәби бала еді ол.
Арықтардан су ағады жосылып,
Көктем таяу... сүйеніш қой осы үміт.
Үкіметі көшіп кеткен Алматы,
Құлазиды меніменен қосылып.
Мына дүние көктем сайын көктейді,
Тағдыр адам мүмкіндігін шектейді.
Сені сүйіп өту үшін жалғаннан,
Жалғыз рет сүрген өмір жетпейді.
Алдымнан менің керілген жұмбақ жол күтті-ау,
Бес белден астық... мұнартқан асу қорқытты-ау.
Көзіме оттай басылған қайран туған ел,
Көңіл құрғырды тағы да, тағы толқытты-ау.
Қары тау боп үйілген,
Қарауытып жол жатыр.
Жүгі тең-тең түйілген,
Состав темір жолда тұр.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі