Өлең, жыр, ақындар

Құмыра немесе бүгінгі дию

Күлген,
жүрген,
жылаған,
шаттығы бар, мұңы да –

Толық

Жаза

Адалмын деп жүрген түрiң осы ма –
деп – қарағым, өтiнемiн, шошыма...
Мән берместен өтiрiктi жәй ғана
айта салдым жақын көрер досыма.

Толық

Магнитті құйын күні жазылған өлең

Бiр әлемет болып тұр –
өлең жасық, бұйығы үн –
үйiрiлiп соғып тұр
магниттi құйыным.

Толық

Заңғарға

Ойыңнан қажып, бiрде түңiлесiң,
ал бiрде белдi буып түрiнесiң... –
Бейнемдi түсiрем деп қағазыңа
жүзiме қайта-қайта үңiлесiң.

Толық

Ойлар толғап терең менен әрiден

Ойлар толғап терең менен әрiден
несiне мен,
несiне мен желiгем.
Желiгемiн несiне мен жетiсiп.

Толық

Сені сағынғанда

Жүрмiн қазiр сенсiз мен азар мұнда!
Қызығым жоқ бұл өмiр-базардың да.
Жыласам да,
күлсем де,

Толық

Бұлт

Ойға батып опынам –
өңiм бе бұл, түсiм бе? –
үнсiз кейде отырам
қара бұлт iшiнде.

Толық

Неткен ұлы жарасым!

Неткен ұлы жарасым! –
әлемнен сыр аулаған
мына бала, қарашы,
екеумiзден аумаған!

Толық

Қаладағы иесіз иттер

Тiршiлiктiң бұзылған ба жүйесi –
болмаушы ма ед ит дегеннiң киесi.
Тiршiлiктiң бұзылған ба жүйесi –
болмаушы ма ед ит дегеннiң иесi.

Толық

Сенімді ит трагедиясы

Қайта алмастан қалаға
қалсын дедi-ау қаңғырып,
бiреу бiр күн далаға
итiн кеттi қалдырып.

Толық

Азалы үйде болған оқиға туралы ой

Ажал-сұмның түсiп суық назары,
таусылды ғой тағы бiр жан базары...
Азаматсыз қалған ендi мынау үй
қайғы, мұңнан қара киген азалы.

Толық

Қатерлі сөз

Батырам деп түнекке
қанталаған қабарып,
жылдар бойы жүректе
жатты бiр сөз қадалып.

Толық

Аптап күні жазылған өлең

Аптап күн бұл –
бұрын-соңды көрмеген.
Жалын ұрар вулкан-сынды сөнбеген.
Жерге түсiп аспан мынау айналып,

Толық

Ақтабан шұбырынды

Ақтабан шұбырынды...
Кiм бiлер шығынымды?
Кiм жалғар айтыңдаршы,
үзiлген жұлынымды?

Толық

Шағын баллада

Есiме алсам сыздар жүрек жарасы!
Ауылға да қашық емес арасы
сонадайда жапа-жалғыз, көнелеу
жататұғын жас баланың моласы.

Толық

Тайпа трагедиясы

Табиғаттың сезiп әуен, жыр, үнiн
үйлестiрген соныменен ұғымын
бiр тайпа жұрт джунгли iшiнде
кешiп жатты жабайылау ғұмырын.

Толық

Маңғыстау

О, менiң Маңғыстауым, Маңғыстауым
Марқайып мақтанарым, алға ұстарым.
Өзiңде бар махаббат, бар құштарым.
Жыр болып құйылады алғыстарым.

Толық

Тозған үй

Тозған үй бұл, тозған үй бұл, тозған үй,
күнi бiтiп уақыттан озған үй.
Сөнiп кетпей,
өлiп кетпей сонда да

Толық

Бұрынғыдан терең тартып тереңiм

Бұрынғыдан терең тартып тереңiм,
бұрынғыдан жасыл тартып желегiм
кеттi әйтеуiр өзгеше боп,
басқа боп

Толық

Түсініксіз хал

Бiткен-сынды сүйенетiн тiрегiм,
қан-сөлi жоқ сұп-сұр болып реңiм
ойдан қажып,
жүйкем тозып қалжырап

Толық

2-ші топтағы мүгедек

Ол үшiн үлкен күш:
отыру жүрелеп,
кету де түрегеп.
Он тоғыз жастағы жап-жас қыз

Толық

Мұқағали қайтқанда

Келдi бүгiн ажал-сұмның кезегi.
Өрт боп жанды өлең, жырдың өзегi.
Ақпай қалды, ағып жатқан бұрқырап,
Жетiсудың тағы да бiр өзенi.

Толық

Үміт пен күдік

Бiрi қатер, ал бiреуi игiлiк,
бiрi тербер, бiр салып қиғылық...
Үмiтiмдi өсiрiп ем гүл қылып,
күдiк-аптап жiбердi оны күйдiрiп.

Толық

Тоналған орман

Тағы, мiне, жаным менiң сұрапыл.
Тағы, мiне, сынған-сынды мұратым...
Дәл осы бiр,
дәл осы бiр аңғарда

Толық

Өлi тiлдер

Өлi тiлдер,
өлген тiлдер ұрығы,
сөнген тiлдер қызуы мен жылуы.
Өлi тiлдер,

Толық

Дүниеге өлең келер кезiнде

Дүниеге өлең келер кезiнде
құбылыстар шарпысады сезiмде;
дүниеге өлең келер кезiнде
шық тұрады алау күннiң көзiнде;

Толық

Ақын ескерткішінің басынан өткен түнгі бір оқиға

Табындырған сәбидi де, атаны
жер жүзiне кеткен есiм, атағы,
көтерiлген алып ауыр шойыннан
бiр алаңда ақын тұрды қапалы.

Толық

Адам

Еш өзгерiс болмаса да түрiнде,
түбiрiнде,
тамырында,
үнiнде

Толық

Қанжар

Әрбiр сәтiн есептеп,
күнiн санап сөнбеген,
жатты бiр шал төсекте
ауру қысып меңдеген.

Толық

Күйініш

Мына жанның iшi неткен қараңғы!
Безiндiрiп жiберетiн адамды,
безiндiрiп жiберетiн заманды,
сыздататын жаныңдағы жараңды

Толық

Сағат жөндейтін шеберге

Жан секiлдi үңiлген кеп тереңге,
жан секiлдi үңiлген кеп өлеңге,
тық-тық етiп соғып тұрған дiрiлдеп
үңiлесiң нәзiк тылсым әлемге.

Толық

Тартыс

Көкiрекке босқа күдiк кiргiзбе! –
десем-дағы: әуен менен үндi iзде,
бiреу менi түнге қарай сүйрелеп,
бiреу менi ап шығады күндiзге.

Толық

Күн батарда

Дамылдаған арқасынан жүк түсiп
жатыр төбе, дөңес, жота бүк түсiп.
...Батып бара жатқан күннiң астынан
реактивтi самолеттер шықты ұшып.

Толық

Жиіркеніш

Назаланып опынған
не сұмдықты өткерiп –
адам көрдiм
отырған

Толық

Телемұнара

Денесiн сөздер аралап
таратқан үнiн жаршы ғып –
аспанға тұр ол
ғаламат

Толық

Музыкалық көне аспап

Сонау бiр қиыр, жырақтың
жарқ етiп сөнiп жарығы, –
әлi күн онда жылап тұр
он жетiншi ғасырдың

Толық

Шежіреші

Осы қартты тыңдаймын да түсiнем,
бiр құдiрет сезiп түр мен түсiнен –
жаңа ғана шықса керек
қараңғы

Толық

Ауру ағаш

Дерт тапқан ба –
қатерi бар жауыннан?!
Дерт тапқан ба –
қатерi бар дауылдан?!

Толық

Бір ақынға

Неткен оның тап-тар едi ұғымы.
Жоқ сөзiнiң сөлi менен шырыны.
Селтең-селтең,
селтең-селтең етумен

Толық

От

Сөз-өтiрiк,
сөз-ашу мен сөз-әзiл
тұтануға дайын тұрған кез әзiр.
Екi адамның арасына от салып

Толық