Абай шығармашылығын оқи отырып, туған ой
Жырларыңды оқып, жадыма жаздым тұңғиық,
Тәлімі менен тәрбиесі асқар тым биік.
Қамымен қазақ, ар-ұят, намыс жалауын
Көтердің көкке, халық жайына шын күйіп.
Балалықтың балғын шағы
Балалықтың балғын кезін сағындым
Соған жетер ұлы жолдан жаңылдым.
Іздесемде қанша жерден жүгіріп
Табылмайтын қазыналы жарқын күн.
Туған халқым!
Туған халқым!
Саған айтам барлығын,
Сен арқылы өлшенеді ар-мұңым.
Сен жасысаң,мендік жүрек уанбас,
Етпегей енді асылық!
Қанатын қақса,
Қазақтың қайсар құстары,
Күдік туғызбас шыңдарды көздеп ұшқаны.
Қас пенен көздің арасы сынды қашықтық,
Жер мен Көктей таныдым ба алыпты?
Жер мен Көктей таныдым ба алыпты?
Кеудемдегі сүйемін бе жарықты?
Ізгілікте бар ма менің үлесім?
Кім жеңеді кереғарлық күресін?
Қазақ дейтін қасиетті қаныммен
Қазақ дейтін қасиетті қаныммен,
Қанша сырға қанықтым.
Ғасырлардың қойнауына үңіліп,
Ғаламатын жаңа ұқтым.
Астана. Желтоқсан. «Дипломат» қонақүйі
Уақытша келгенмін, қонғанмын,
Ертең кетемін. Дайынмын.
Ақтөбеде де мен тоңғанмын,
Мен аязды танитын қайыңмын.
Қонақтың сөзі
Бұл заманда қағаз, қалам тегін, беу,
Маған қалған бар шаруа —
ерінбеу,
яки мына уақытқа желінбеу.
Студент кезгі өлеңнен
Бір, екі, үш, төрт... және мен... О, бөлмелес!
Өткен дәурен өздерің ғой, өңге емес.
...Поезд жүрді. Іш өртенді. Сөнді елес.
Қалды Алматы төсек қабын тартқылап,
Бөлмелестер
Есік ашық шыққанға, кіргенге де,
Бес азамат тұрамыз бір бөлмеде.
Қиялымыз сияқты бесеуміздің
Бес құрлықты айналып жүрген кеме..
Алматы – Ақтөбе
Сол кеткеннен, әйтеуір, шешпедім бел,
Көп сортақты біледі кешкенімді ел,
Біледі кейде жел боп ескенімді ел,
Енді сәл дес беріңдер.
Бір әңгіме
Ұсынылған жоқ бізге де төр бірден,
Көп тірлікке өзімді өзім көндіргем.
Ойыл — мынау,
Қиыл — анау, содан соң…
Көктем. Құстар
Бұл қыста да озық жұртқа теңелмей,
Мемлекет абыройын төксек те,
Күн жылынды — Сенбеймін бе, сенем бе, ей?
Табан тиді көк шөпке.
«Сіз-бізі» мол салтанат
«Сіз-бізі» мол салтанат,
Болмысыңнан айныма,
Шаттық құшқан шартарап,
Жол бермеші қайғыға.
Жақсылықты бір-біріне қимаған
Жақсылықты бір-біріне қимаған,
Дөкейлерін амалсыздан сыйлаған
Жаны жайсаң тұлғаларын тұқыртып,
Күн көрсетпей қызғанышпен қинаған,
Жалғанды жалпағынан басқандар аз
Жалғанды жалпағынан басқандар аз,
Арбайды алшаңдатқан алаөкпе жаз.
Жердегі жазықтылар кешкен ғұмыр –
Көктегі мәңгілікке бағынған саз.
Махаббатпен дүние есігі ашылған
Махаббатпен дүние есігі ашылған,
Ақша бұлт тұр асау шыңға асылған,
Таң шапағын шабыттана қарсы алдым,
Жүрегіммен жұмыртқадай аршылған.
Жасыл бақ хикаясы
Көктем келді жәудіретіп гүлзар бағын,
Балаң гүлдер сылдыратып шылдырмағын.
Әсемдікке тағзым етіп, тіледім мен
Сол бақтағы өсімдік ынтымағын…
Абайды да таяқтатып ұрғызған
Абайды да таяқтатып ұрғызған,
Біржанның да аяқ-қолын буғызған,
Жаны ызғар, зәрге толы көкірек,
Қорқады ғой жарқыраған жұлдыздан.
Ана көңілі
Күлкі астында жатар, кейде, өксік те,
Қамкөңіл боп, әлде, біздер өстік пе?
Көз жасымды көрмесін деп жан адам,
Төгемін кеп күәгерім – көпшікке.
Дауылға тосып кеудемді
Дауылға тосып кеудемді,
Дедім мен: «Сендім өзіңе!»
Ұшықтап көңіл – меңіреуді
Оралдым кәусар кезіме.
Найзағайлы, ай қабақты, от жалын...
Жарық дүние, кереметсің, керемет,
Сен де мені, мен секілді керек ет.
Күрең-күрең көбейттірмей күндерді,
Қуатың мен берекеңнен бере кет.
Көгілдір сағым
Жабырқасам, көзіме жас келеді,
Жанарларың бұлтсыз аспан еді.
«Ай, жеттім-ау» дегенде бұлың етіп,
Алдап кеттің сағымдай сәскедегі.
Жұмбақ қыз
Ұрлағанда қызығын күз кеп бақтың,
Мен сені іздеп таптым.
Соғып тұрды қатты емес жел де абайлап,
Аллеяда мұңдылау өрнек ойнап,
Бүйрек туралы жыр
Бір өксік алқымыма кеп тұрады,
Шулайды көңілімнің көк құрағы.
Бұйығып бүйірімде бүлкілдеген
Бүйрегім түбі мені жеп тынады.
Малды ауылдың бір кеші
Қой маңырап, иттер үріп,
Қарауытып тау іргесі,
Тәтті түтін сүттей ұйып,
Тағы орнады ауыл кеші.
Музаға сыр
Бозбала – өзі хан, өзі бай,
Бақыттан жайнаған көзі де.
Енесін іздеген қозыдай,
Емініп ұмтылды өзіңе.
Жапырақ жайлы бір өлең
Кеше ғана биікте ең,
Бүгін жатсың табанда.
Жапырақ-ау, жағдайың тимеді оңай маған да!
Құлағанды биіктен
Сұңқар-қиял
Сұңқар-қиял,
ал енді Самға, самға,
Сүйегіне иеңнің таңба салма,
Жеті қабат көкке кет,
Шабыт көкпары
Көңілдің көк дөнені ал, кісіне,
Жараспас жабы тірлік сал кісіге.
Соқтырып жөнелейін, мінсіз бүгін,
Шабыттың белі жуан, әлдісіне.
×
Мадияр
Туған күнMyrza
Өте тамаша!Закре
Жания сұлыны продуктовый магазинде сатадыма?. Жарты жылдан асты ұықы безім бүйрегім қатты түйіліп...каусар
оленнін аты неЖанерке
Жақсы өлеңдер.