Болсын менің өмірім шын ертегі
Болсын менің өмірім шын ертегі,
Соған ғана байланған жүрек тұсым
Ондай өмір басқаларға ұқсағанмен,
Мендегісі жүректің жүрегі шын....
Өлеңдер
Қыста қызық жұмыс бар
Көше бойы омбы қар,
Жиналамыз топтала.
Демей бетім домбығар,
Соғамыз зор ақ қала.
Алғашқы қар
О, керемет, керемет!
Бейне аппақ көбелек,
Ақша қар жай көлбеңдеп,
Қонып жатыр жерге кеп.
Мыңжылдық тарихы бар Маңғыстауым
Туған жерім,Маңғыстауым ауылым,
Қасиетті топырағың,бар бауым.
Маңғыстауда кіндік қаным тамған жер,
Киелі өлкем,маңғаз далам ,туған жер.
Ұстаздар мерекесі
Білім нəрін бойымызға сіңіртіп,
Өмір əні жүрегімде бойлаған
Бар жақсысын үлгі етіп өзіме,
Кеудемді кеп жылы күнге бояған
Желтоқсан жырлайды
Тəуелдіге жаралмадық мүлде біз,
Тəуелсіздік күнге жеттік енді біз
Қазақ деген елімнің байрағынан
Тəуелсіздік сезім күшін сезгенбіз
Дүние өмір
Бақытты жанның жанарын,
Көруге қаншама ілінгем
Көңілін,өмірін мəңгіге
Көруге жазсын деймін,көнігем
Күз. Сіз. Біз Әділ Ботпановты іздеу
Күз.
Қараша-қыздың лебіне қалтырап тағы,
Солғындау бақта үзіліп жапырақтары,
Жалаңаш қалған теректің сонау алыстан
Абылай ханның сынағы
Жәнібектің желбіреген байрағы
Талай жасты жігер бере қайрады.
Кеудесінде тасқындаған қуаты
Аңыз болып, ен даланы жайлады.
Жыр ханшасы, сен мәңгілік тірісің (Поэзия падишасы – Фариза апама арнау)
Ей, жанардан нұр атылған жарық күн!
Ей, санамды тұмшалаған тамұқ-түн!
Өзегім – өрт, өкпелімін сендерге,
Дауа бар ма, жан дертімді емдерге?
Ажырау (М.Жәлелдің «Расставанье» туындысына еркін аударма)
Қандай қиын қоштасу,
Жан досыңмен, жақыныңмен, құрбыңмен...
Енді оның жолықпасын білемін,
Тағдырым деп көнемін.
Мөлтек сыр (Ф.Оңғарсыноваға арнау)
Апатай!
Қырға біткен қасиетті шынарым,
Ақиқат пен әділдікке сыңар ең.
Жырыңды оқып ұғамын,
Заман мен адам
Қане, қазақ, көтер басты мұңайма!
Жігер керек, қайрат керек мұндайда.
Шындықты айт өлсең де мына қоғамда,
Еңсеңді көтер, арыңды олар ұрлайма.
Ордабасы-елдіктің басы
Ордабасы-анасындай халықтың
Ойланасың терең тыныс алып тым
Ой-қырыңда талай ғасыр сыры бар
Оны қазақ ұландары ұғынар
Ақиық ақынмен сырласу
Тағдыр жазған жолжы жүру парызың,
Сайрап жатыр артыңдағы бар ізің.
Сан ойға жетелейді бұл күні
Болашаққа жазып кеткен арызың.
Үміт пен күдік
Үміт пен күдік,
Бөлек пе досым,
Егіз бе әлде бір туған?
Адамға сірә керек пе осы?
Сұлу –Ақтөбе
Арналды қалам саған жазба өлеңім,
Сұлулықпен сен мені нәз бөледің.
Мен түгілі Күн сәулесі ғашық болар,
Нұрын шашар ғажабына Ақтөбенің.
Ана сенің өмірде атың өшпес
Кішкентайдан еркелетіп өсіріп ең.
Ана сіздің әрдайым құшағың кең.
Мен сүрініп байқаусызда құлағанда,
Жүгіріп кеп қасымда сен тұрушы ең.
Адасқандарға (Абай ізімен)
Өтірік,сұмдық,қулық,аштық,
Ібілістің туысы-жарамастық.
Мұның шегін білмесе,
Ол адамға бастық.
Абай ақынға арнау
Қасиетті қазақтың кең даласы,
Шұғылалы шығыста бір қаласы.
Тарихтан ойып тұрып орын алған,
Қарқаралы аталар ол қаласы.
Жау тылындағы бала
Қайран соғыс аямады ешкімді,
Жоқтау, жылау ана зары естілді.
Ортасында атыс пенен майданның
Борис пенен Серік ерте ес білді.
Сен тұратын қалада қар жауды ма?
Сен тұратын қалада қар жауды ма,
Жауған қарға жанарың арбаулы ма?
Қалай-қалай жол енді түсер екен,
Қарай-қарай жанарым талды-ау мына.
Мұңды… Бақыт…
Қандай бақыт – қалаға қар жауғаны,
Ақ ұлпалар – көңілімнің маржандары.
Қандай мұңды – қар жауған құтты күні
Жанымда жоқ жалғызым жалғандағы.
Ардың аппақ түріндей ғой қар деген
Ақ көбелек қанаттары дірілдей,
Бұтақтарға қонып жатыр білінбей.
Ақ қайынды тербетеді тіршілік,
Ұяң қыздың ұйқыдағы түріндей.
Ақ қармын мен деген…
Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ақ пен қара өмірдің қос жолағын
Аппақ түске боямақшы боламын.
Ішімдегі сыймаған соң зор ағын
Өткен күні...
Өткен күні...
Фаризаның кітабы қолымдағы,
Әсем өрнек өрілген бұрымдағы.
Мектебімнен асығып шығып едім,
Қалайша бұған шаттанбай өтем...
Арайлы атқан ақ таңдарымда,
Өмірдің белес, қатпарларында.
Қазақ деген еліме мынау
Қасиетті сізден бақ дарығанда,
Ақын болам...
Абай атам секілді ақын болам,
Лирика, поэзияға жақын болам.
Әл-Фараби бабамдай оқып, біліп,
Махамбет, Исатайдай батыр болам.
Қане кеттік ауылға
Міне бүгін атты жаңа таңым да,
Ей достарым, қане кеттік ауылға.
Шаршасаңдар тіршіліктен күйбелең,
Демаласын ауыл дейтін қауымда.
Халқыңнан хат елбасымыз Нұраға!
Тәуелсізбіз, шүкір деймін алдымен,
Көрдік бәрін тәуелсіздік таңымен.
Тәуелсіз боп, басшымызды сайладық
Алла берген бақытпенен, бағыңмен.
Бұл өмірде адам бол!
Бұл өмір - ғажап өмір, сүре білсең,
Өзіңді өзің жан-жақты тани білсең.
Халқыңа, қоғамыңа, ата-анаңа
Алғыс айт, бұл - парызың, біле білсең.
Фариза Оңғарсынова арнау
Жайықтың аруы Фариза - дара жан,
Жұлдызы жарқырап, күн нұры шашылған.
Жалынды өлеңі жүрекке нұр септі,
Жырлары ақынның халыққа таралған.
«Мәңгілік ел»
Сөзімнің басы бұл елім,
Елім деп соққан жүрегім.
«Мәңгілік елміз » деп жүрем,
Елімде өсіп түледім.
Басқа сайттағы жаңалықтар:
Жүктелуде...
- Уинстон Черчилль
- Артур Шопенгауэр
- Гераклит
- Антон Чехов
- Лев Толстой